โควิด…ความน่าสะพรึงกลัวของอินเดีย…
ทันทีที่รัฐบาลของนายกรัฐมนตรีนเรนดรา โมดี ของอินเดียประกาศล๊อกดาวน์ประเทศ คนงานระดับล่าง จำนวนราว100ล้านคนก็ต้องตกงานในทันที ร้านรวงและสำนักงานปิดประตูอย่างไม่มีเยื่อใย นายจ้างก็หายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย ไม่มีใครมาคอยจ่ายเงินรายวันให้คนงานอีกต่อไป เมื่อถูกลอยแพแบบกระทันหันเช่นนี้ คนงานเหล่านี้จะทำอย่างไรได้ จะอาศัยอยู่ต่อไปในนครนิวเดลลี ก็ไม่มีปัญญาจ่ายค่าเช่าค่าอาหารอีกต่อไป สุดท้ายคนงานเหล่านี้ราวร้อยล้านคน รวมทั้งลูกเล็กเด็กแดง ต้องเดินเท้ากลับบ้านเกิดในรัฐต่างๆ เพราะรถไฟราคาถูกปิดการให้บริการทั่วประเทศ ครั้นจะไปรถบัสหรือเหมารถก็ไม่มีเงินจ่าย การอพยพครั้งใหญ่จึงเกิดขึ้นในอินเดียขณะนี้ คนงานจำนวนมากหอบลูกจูงหลานฝ่าความร้อนแดดแผดเผาเพื่อกลับบ้านที่มัธยประเทศ ระยะทางกว่า700กม.ต่องกินนอนท่ามกลางฝุ่น ยุงและความสกปรกของการขับถ่ายข้างทางเป็นเวลาหลายวันเสี่ยงกับความตายความเจ็บป่วยสารพัด บางคนโชคดีอยู่แค่รัฐราชสถาน ระยะ100กมก็เดินทางไม่นาน. คนงานระดับล่างเหล่านี้ได้กลายเป็นผู้อพยพในฉับพลันหลังคำประกาศของรัฐบาล
นี่ถือใด้ว่าเป็นการอพยพครั้งใหญ่ที่สุดของโลก..ก็ว่าใด้ ในอดิตประมาณ 70 ปีปากีสถานแยกประเทศออกจากอินเดีย มีคนอพยบไปถึง 10 ล้านคน นั้นถือว่ามากที่สุดในโลกแล้ว แต่นี่มัน 100 ล้านคน เกือบ 1 ในสิบของประชากร..